قصة البت سعدية الصعيدية (ادخلى وهتهلكي علي روحك من الضحك)

بسم الله الرحمن الرحيم

قصه البت سعديه الصعيديه الى جالها التنسيق فى جامعه القاهره وسافرت عند عمها علشان تدرس
وقابلت بقى ميدو وحصلت اجمل قصه تعالوا نشوف شخصيات القصه
سعديه وميدو

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]

جنى صديقه ميدو

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]

ندى صديقه سعديه

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]

والان مع الحلقه الاولى

الحلقه الاولى

جه جواب التنسيق لسعديه وفتخت الجواب لقت جامعه القاهره
سعديه : يا دى اليوم لاسود انهرده يادى النيله
ام سعديه : ايه يابتى مالك
سعديه : الحجى يامه جواب التنسيج جه القاهره
ام سعديه : وماله يابتى عمك هناك روحى عند عمك
سعديه : انا مش بطيج مرته دى الى عامله زى ام اربعه واربعين
ام سعديه :معلش يابتى ايام وجضيها وخلاص
سعديه :امرى لله انا عارفه حظى اسود من يومه
هروح وخلاص
وجه معاد السفر
ركبت سعديه القطر وفى طريقها للقاهره
سعديه : يا سوادى هى السكه مالها طويله جوى ليه كده يا مهون هون علشان انا زهجت ومليت من الجعده دى
وصلت سعديه وراحت عند عمها خبطت على الباب فتحت مرات عمها
سعديه : اهلا يا مرت عمى
مرات عمها : مين سعديه
سعديه : ايوه سعديه امال هيكون عفريتها ولا ايه
مرات عمها : ازيك يا بنتى منوره
عمها يجري على الباب و يقول مين سعدية ازيك يا بتى واللي في البلدعاملين ايه
سعديه : طيب مش تدخلونى وبعدين تسلموا ولا هنجضيها سلامات من على الباب الشنطه خلعت كتفى
عمها : ادخلى يا بنتى اهلا وسهلا
ورحبوا بيها وسلمت على عمها واولاده
وتانى يوم كان الدراسه
صحيت بقى سعديه واستعدت وراحت على الجامعه مع عمها لانها متعرفش السكه دى اول مره هتروح فيها
وصلها عمها وشرحلها الطريق
دخلت سعديه الجامعه
لقت بنات بقى وشباب استايل اوى
اول مره تشوف كده
سعديه : وى وى وى وى وى يا بوى
ايه الى البنات عاملينه فى نفسهم ده
المحزج والملزج وايه الالوان الى فى شعرهم دى
استغفر الله العظيم يا ربى
والولاد مالهم كده مطولين شعرهم وموجفينه زى ما يكونوا مكهربين
دول ما يجلوش حاده عن البنات
عشنا وشفنا وانا مالى انا الحج بجى محاضراتى
ودخلت بقى سعديه قاعه المحاضرات
بتدور على مكان تقعد فيه
سعديه : شكرا اوىووه يا ولاد ايه الى بيحصل ده
الاولاد جمب البنات كده وملزجين فى بعض
انا هجعد زيهم كده لا والله لا يمكن ابدا
انا هفضل واجفه احسن
دخل الدكتور لقى كل الناس اعده الا هى
بيقلها يا بنتى اعدى
سعديه : اجعد ازاى يا دكتور جمب الولاد كده عادى لا والله ما يحصل ولا يكون
الدكتور:ههههههه اعدى جمب اى بنت
طيب اى حد يا بنات يقعدها جمبه
وحده من البنات قالتلها تعالى هنا جمبى
اعدت سعديه
واتعرفت عليها انتى اسمك ايه قالتلها اسمى ندى وانتى قالتلها سعديه المهم
بعد ما خلصت المحاضره اتعرفوا على بعض وبقوا صحاب اوىوخلص اليوم وخلصت المحاضرات وجه معاد انها تمشى لبيت عمهاخرجت سعديه هى وندىوبعدين
تاااااااااااااااااااااابع
فى الحلقه الجايه

ههههههههههههههههههههههههههه
طب يلا بسرعة نزلى الحلقة التانية بقى

مشكورة لوليتا عايزة اشوف الردود التانية عشان انزل كمان

عارفة لو مانزلتيش تلت حلقا كمان
هضربك :@:@

ههههههههههههههههههههههههههههههههه
ماشى هنزل الحلقة التانية دلوقتى
[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذه الصورة]

ودى بقى الحلقه التانيه

تانى يوم راحت بقى سعديه على الجامعه
اول اما خلصت اول محاضره
سعديه : يا ندى انا جعانه جوى تعالى نجيب اى حاجه ناكولها
ندى: خلاص تعالى يا سعديه نروح كافتريا الكليه
سعديه : لا دى كولها مليانه شباب ياختى انا مش هروح هناك
ندى : لا تعالى بس احنا ملناش دعوه بحد هناك
سعديه : طيب يلا اما نشوف
راحت سعديه وندى الكافترياواول اما اعدوا كان اعد قصادهم مين عمنا ميدو بقى
ميدو اول اما شاف سعديه اعد يضحك بقى بصوت عالى
سعديه بصتله بقرف اوى وقالت
سعديه : هوه ماله الواد ده الى شبه الديك الازعر بيضحك ليه كده
ندى : احنا مالنا يا سعديه هوه بيضحك وخلاص
سعديه : ليه يا بت شايفنا ارجوزات جودامه ده واد حيوان وعايز يتهزج
ندى : بصى احنا ناكل ونمشى من هنا
سعديه : طيب احسن بردو انا جولتلك بيومك لاسود ده انا مش هاجى الكافتريا دى
خلصوا اكل ودخلوا قاعه المحاضرات
واعدوا دخل طبعا وراهم الاستاذ الفاضل ميدو
وكانت معاه وحده صحبته
وشاف سعديه بردو واعد يشاور عليها ويضحك
سعديه اتنرفزت اوى طبعا والعرق الصعيدى طلع
سعديه : بصى يا بت يا ندى بيعمل ايه الواد ده بيضحك تانى
ندى : انت حضرتك بتضحك ليه
ميدو : ههههههههههههه لا ولا حاجه يا انسه ههههههه
سعديه : فرحان جوى وانت فاتح خشمك كده جاتك نيله عليك وعلى بوزك الفجرى
ميدو : وليه الغلط يا ااااااااا؟
سعديه : يا اااااااا ايه ما تنطج
ميدو : يا حجه هههههههه
سعديه : تعرف انك مش محترم وعيل جليل ادب وعايز تتربى
ميدو : انتى انتى انتى تربينى انا
وطبعا الاستاذ ميدو بيستفزها بمياعته وبالحركات الى بيعملها
ندى : طيب ممكن اعرف بتضحك ليه
ميدو : انتى مش شايفه جمبك تحفه فنيه بجد ههههههه
سعديه : تحفه فنيه ما تحطنى فى متحف الشمع يا خوى
انا تحفه وانت تبجى ايه بشعرك الى مكهربه ده وبنطلونك الى هيوجع منك ارفع منطلونك وبعدين اتكلم
ميدو طبعا مش معاه غير انه يضحك هوه وصحبته
سعديه : يلا يا ولاا انت خد الفرخه بتاعتك دى وغور من هنا اتكشح يلا
ميدو : دى فرخه دى جنى صحبتى
سعديه : جنى ولا عفريت وانا مالى غور احسن افرج عليك الجامعه كلها
ميدو : انا مش ارد عليكى انتى مش من مستوايا
سعديه : مستوى مسن يا بو مستوى انت حوساله وعره الشباب كمان ولو شفت وشك هنا هضربك بالبولغه
ندى : خلاص يا سعديه هوه فعلا مش محترم بس انتى بردو هزقتيه
سعديه : انتى مش شايفه حيلت امه بيعمل ايه
ندى : معلش
المهم ندى هدت سعديه وخلصوا محضراتهم ورواحوا

ههههههههههههههههههههههههههه وبعدين نزلى بقى عالطول يابت

هههههههههههههههههههههههه لا كل يوم حلقة مش عايزاكم تادمنوا القصة

لحلقه التالته
بعد اما خرجت سعديه من الجامعه علشان تروح
خرج وراها طبعا عمنا ميدو هوه وجنى صحبته بالعربيه بتاعته
واعد يرخم عليها ويدايقها
سعديه: انت يا واد احترم نفسك وامشى بعيد عن هنا بدل ماخلى يومك اسود
ميدو : بجد انا مش هسيبك انهرده هوه الضحك عليكى انهرده هخليكى تحرمى تكلمينى باسلوب مش كويس يا انتى
سعديه : والله انت شكلك كده جبته لنفسك فى يومك الجوتران ده ونويت تحجز لنفسك سرير ونفر زياده فى المستشفى
جنى : الحق يا ميدى دى بتقول هتدخلك انت مستشفى
سعديه: دى ومالها دى ياعين تيزه والنعمه شكلك هتتجطع انهرده انت والدزمه الى معاك دى
سعديه: الحجونى يا ناس الولا ده بيتحرش بيا وبيجولى كلام جلت ادب وخدش حيائى الحجوووووووووووووونى
طبعا سعديه اعدت تصوت والناس اتلمت عليها وضربوا ميدوا
ادوله علقه سخنه وجنى مش معاه غير انها تصوت
جنى : يا وحوش حرام عليكوا هوه مش قدكوا
سعديه : مش جدهم علشان يحرم تانى مره
كده هوه اتعلم الادب
ومشيت سعديه وجنى اتصلت بالاسعاف جم خدوا ميدو
بعد اما روحت سعديه عند بيت عمها
مرات عمها فتحتلها الباب بتقلها ازيك يا سعديه
سعديه طبعا مش ردت ودخلت وهى بتقول كلام كده مش مفهوم
( انا كان مالى ومال البلد بت الدزمه دى شكلى كده هتبجى وجعتى سوده ما انا
كنت فى بلدى وجاعده كويسه بس بردو مش فشيت غليلى اةةةةةةةةةة يا بوى )
مرات عمها دخلت قالت لعمها بقى
عمها راح لسعديه
عمها : مالك يا بنتى مرات عمك بتقول انك مدايقه
سعديه : ماليش ياعمى ( فى سرها طبعا بتقول : والنبى روح بعيد كده مش ناجصاك
انت كمان وكمان مرتك لحجت توصلك لسانها مش بيتبل فيه فوله ربنا ياخدها )
عمها : لا بجد احكيلى يا بتى
سعديه :الولاد عندكوا ياعمى البنات ارجل منهم يا بوى واد ياعمى مش محترم جل ادبه عليه
عمها : ليه يا بتى انتى عملتيلوا ايه
سعديه : معملتلوش حاجه والله ( وحكت سعديه لعمها الى حصل )
عمها : طيب ليه يا بنتى كده ده تلاقى الشباب بهدلوه خالص
سعديه : احسن انا كمان مش فشيت غليلى انا كان نفسى امسكوا من شعره الى
ماسكاه الكهربه ده واجصهوله خالص واعمل فى الناس جميله بادل ما تتازى من
شكلوا العفش يا رب يكون مات علشان ارتاح من خلجته الفجريه
طبعا ميدو اعد فى المستشفى حوالى 15 يوم ومش بيجى الجامعه خالص
وسعديه حكت لندى الى حصل ندى
ندى : على فكره يا سعديه هوه غلط بس مش لدرجه انك انتى تخلى الشباب يموتوه كده خالص
سعديه : استفزنى جوى يا ندى والله خلانى فجت اعصابى
ندى: خلاص بصى انتى تيجى معايا نروح نزوره فى المستشفى
ونعتزرله ونهدى الموضوع ونصلح الى حصل
سعديه : انتى حسستينى بالزنب انا خلاص هروح معاكى بس مش هعتزر لحد انا هشوفه بس واطمن عليه
ندى : خلاص اوك هنروح انهرده بعد المحاضرات
سعديه : ماشى يا ستى
راحت ندى وسعديه المستشفى وجابوا ورد وهمه رايحين
دخلت ندى عند ميدو وحدها وقالت لسعديه خليكى انتى هنا اما اندهلك ادخلى
سعديه : بس خلى فى بالك يا بت انا مش جايه معاكى علشان اعتزرله علشان ضميرى بيوجعنى بس مش اكتر
دخلت ندى
ندى : (فى سرها طبعا: يا لهوى ده ميدو مكسر خالص يخرب بيتك يا سعديه
ايه الى عملتيه ده فى الولا)
ازيك يا ميدو عامل ايه
ميدو: اهلا يا ندى انا خلاص مبقتش انفع تانى صحبتك المتوحشه شوفى عملت فيا ايه
ندى :معلش يا ميدو انت نرفزتها وكمان انا عملالك مفجأه ( ادخل ياسمسم )

ودخللت سعديه وتحصل المفاجأه
ونشوفكوا الحلقه الجايه

توووووووووووووووووووووووووووحفة
يلالالالا بقا كملى
عل الاقل كل يوم حلقتــين حررام عليكى

الحلقه الرابعه

بعد ما دخلت ندى وشافت ميدو مكسر خالص
ندهت على سعديه
ندى : ادخل يا سمسم
سعديه طبعا داخله وماسكه الورد وهى عامله نفسها غلبانه بقى ومكسوره ميدو شفها بقى وحصلت المفجأأأأأأأأأأأه
ميدو : يا ماااااااااااااااااااااااااامى الحقونى حوشوا المتوحشه دى خرجوها بره
صرخ طبعا كأن جاتله حاله صرع
سعديه : ايه يا واد انت مالك شفت عفريت ولا دينسور دخل عليك دول حتى اختفوا من زمان
ندى: اهدى يا ميدو مش كده دى جايه تعتزرلك
ميدو : لا مش عايز منها اعتزار ولا حاجه خرجوها
سعديه : انا جولتلك مش هاجى عند الواد الرمه دى بخلجته الملخبطه ده ولد امه ودزمه ومش راجل خالص
ندى : خلاص بقى انتوا لتنين
هدت ندى الموقف واعدوا يتكلموا همه التلاته
دخلت بقى جنى
جنى : هاى ميدو ايه ده يا مامى ايه الى جاب دى هنا
سعديه : مالك ياختى اتخضيتى تفى فى عبك ولا اجيبلك طاسه الخضه
ميدو : اهلا يا جنى دى سعديه وندى جم علشان نتصالح سوى وخلاص بقينا اصحاب
سعديه :يلا بجى يا ندى نمشى ما المثل بيجول اذا حضرت الشياطين ذهبت الملائكه واهى الشياطين جات
وهى خارجه زقت جنى وقعتها على الارض
وقالتها غورى بخلجتك الوحشه دى
وبعد كم يوم خرج ميدو من المستشفى وراح الجامعه وطبعا اول اما شاف سعديه وندى راح سلم عليهم واعدوا يتكلموا وجات جنى
جنى : هاى شله فيه رحله مطلعاها الجامعه لشرم مين هيجى معانا
ميدو : كلنا طبعا جايين احجزيلنا معاكى كلنا
ندى : انا موافقه
سعديه : موافجه ايه روحوا لوحدكوا انا مش هروح مستحيل طبعا
ندى : ليه يا سعديه نغير جو كده كم يوم
سعديه : انسدى يا بت انتى واجفلى خشمك ده مش هروح جلتلك
طبعا كلهم مصرين ياخدوا سعديه وندى اتصلت بعمها علشان يقنعها
عمها : ماتروحى يا بنتى تغيرى جو كده مع صحابك
سعديه : فى سرها بتقول ( والله الراجل ده شكله عايز يخلص مانى ده شكله ما
صدق يا سوادى علشان اريحه ليه انا مزهجاه للدرجه دى خلاص هروح وامرى لله )
خلاص ياعمى موافجه هروح
وبعد معاناه وافقت سعديه تروح الرحله
وفى يوم السفر حضرت بقى سعديه شنطتها
واتجمعوا هى وندى وجنى وميدو وباقى اصحابهم عند الجامعه وركبوا الاتوبيس
وبعدين
تااااااااااااااااااااااااابع
الحلقه الجايه
تحياتى

الحلقه الخامسه
وفى الاتوبيس طبعا البنات اعدةا بقى يرقصوا همه والشباب ويغنوا سعديه مش
عجبها الوضع ده خالص عماله تتكلم بقى فى سرها وتقول ( ووىوىوى وى ايه
المسخره وجله الادب دى معدش فيه حيى خالص البنات ماالها ببترجص وتتلوىزى
التعابين كده ليه وكمان الولاد عمالين يتمايعوا كده ومفيش خشى خالص دول
رايحين رحله ولا كباريه يادى السواد الى انا فيه )
طبعا جنى الرخمه حبت ترخم على سعديه فا اعدت تشد فيها بقى علشان تيجى ترقص
جنى: يلا بقى يا شباب عايزين سعديه عايزين سعديه
سعديه : هى سعديه الرجاصه الى جابهالك ابوكى ولا ايه يا بت انتى اخرسى احسن اجطعلك لسانك ده المعوووج
يادى الفضيحه ام جلاجل ياجى الجرسه ام حناجل
عايزانى اترجص يا بت زيكوا انت انهبلتى ولا ايه
انت عارفه دول لو عرفوا فى البلد يطخونى بالنار
ويخلصوا من عارى
الولاد طبعا : عايزين سعديه
سعديه : هوه اسمى بجى لبانه فى خشمكوا والله الى هينطج اسمى هتبجى وجعته سوده انهرده بجوطران
ندى : خلاص يا جماعه معلش سيبوا سعديه
سعديه طبعا طول السكه متغازه اوى من الى حصل
وبتقول فى سرها (جال ارجص جال الهى تجرصهم حيه جولالات الخشى انا كان مالى
ومال المياعه دى يا ربى شكلها هتبجى رحله سوده بطين وجوطران يا رب عدى
الايام المهببه دى على خير وهى السكه دى كمان مالها طويله ليه انا زهجت دى
وجعه سوده ومنيله )
ميدو اما شاف سعديه اعده ومتنرفزه اوى راح اعد جمبها
وبيكلمها
ميدو : مالك يا سعديه متنرفزه ليه
سعديه : انت يا واد انت ازاى تجعد جمبى كده من غير خشى جوم يلا فز من هنا
ميدو : احنا اصدقاء يا سعديه ومتخافيش انا هقعد باحترامى
سعديه : ماشى ازا كان باحترام ماشى بس يلا لخص وجول الى عايز تجوله وفضها سيره مش تاخودها حلوانه فى سلونه وتوجعد
ميدو : ههههههه اوك ماشى
انتى مالك بقى زعلانه ليه
سعديه : انت مش شايف جله الحى دى
ميدو : انتى مالك كده خودى الامور عادى فرى
سعديه : فرى ولا سافو يا واد جوم من هنا
ميدو : انتى ليه مقعده
سعديه : انا معجده طيب ماتفوكنى يا خوى مش بجولك الى انا عملته فيك ده جليل
االست جنى بقى اول اما شافت ميدو اعد مع سعديه اتنرفزت اوى وراحت تقله ميدو انت ايه الى مقعدك هنا
سعديه : جال يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين انا من الاول مش مرتحالك انتى بهدومك المجطعه دى
جنى : انا هدومى مقطعه
سعديه : يا بت غورى اتبطى كده واجدعى بعيد
جنى : انتى بتكلمينى انا
سعديه : امال بكلم امى هوه فيه دزمه جودامى غيرك
غورى يا بت بعيد من هنا احسن اعملك عاهه
ميدو : جنى روحى شوفى زمايلك لو سمحتى عايز اعد مع سعديه
سعديه : لا مش هتجعد يالا انت كمان يا واد يا رمه خد الدزمه دى وامشى غوووووووور
ووصلوا بقى وادخلوا الفندق الى هيقعدوا فيه
ونتابع الحلقه الجااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااي تحياتى

الحلقح السادسه

طبعا بدأ توزيع الاوض
ومن المفروض كل 3 بنات فى اوضه
جه حظ بقى ندى وسعديه وجنى فى اوضه سوى
سعديه رافضه تماما ان جنى تقعد معاهم فى الاوضه
سعديه : مستحيل ام سحلول دى تجعد معانا فى اوضه وحده
هى مش ناجصه سجالى هنا
جنى : وانا بقى مش هقعد غير هنا هى اوضه اهلك انتى
سعديه: يومك اسود على دماغك ودماغ الى جابوكى
انتى تعرفى اهلى منين يا بت تغلطى فيهم
اهلى لو شافوكى كانوا تاوكى من زمان ولاحد يعرفلك طريج
كنها ايامك هتبجى اسود من الحبر يا حزينه
طبعا المشرفه سمعت الخناقه جت هدت الموقف
واقنعت سعديه ان ده ترتيب غرف ومينفعش يتغير
دخلوا ورتبوا هدومهم ونزلوا المطعم اتغدوا
وبعد كده كان باقى اليوم يقضوه على البحر
راحوا كلهم والبنات بقى والاولاد لبسوا الميوهات ونزلوا البحر الا سعديه
سعديه : يا دى اليوم لسود ايه الى انا شيفاه ده الله يخرب بيت الى جاب
ابوكم كده من غير خشى عارايه من غير هدوم جودام بعض نهار اسود استر يا رب
على النعمه دى علامات يوم الجيامه كاسيات عاريات ربنا ياخدكم يا جولالات
الادب استر يا رب
ندى : ايه يا سعديه مش هتنزلى البحر يلا البسى المايوه بتاعك
سعديه : ميوه ايه يا بت انت يام مايوه وانا الى فاكراكى مؤدبه طلعتى زيهم بالظبط
ندى : ليه بس انا الميوه بتاعى مش مكشوف اوى ده اسلامى
سعديه : عشنا وشوفنا حتى الميوه عملاوه اسلامى اوعى تجيبى سيره الدين على لسانك انتى يا نيله وغورى من وشى الساعادى
مشيت ندى واعدت سعديه لوحدها تحت الشمسيه متغاظه ومش عاجبها الوضع خالص
جالها ميدو وبيكلمها
ميدو : سعديه مالك مش نازله ليه البحر
سعديه : ماهى ناجصاك انت كمان غور يا ولا اتحشم والبس اى حاجه على جسمك ده وانت عامل زى البرص الجعان
ميدو : انا برص جعان يا سو سو
سعديه : سوسو ليه شايفنى شغاله فى كاباريه اتلم يا ولا ايوه برص جعان وكمان مسلوخ ومعفن وريحته وحشه
ميدو : ههههههههههه مقبوله منك تعرفى انا مش ازعل منك لانك انتى دمك خفيف موت وانا احب البنات الى كده
سعديه : يا دى النيله ده هيجعد وهيتساير معايا وانا اصلا مش طايجاه روح يا
شاطر خد الطوج بتاعك وروح عوم يا رب تغرج وارتاح من وشك الفجرى ده
ميدو : لا انا اعد معاكى شويه اسمحيلى
سعديه : تجعد بادبك وغطى جسمك ده
ميدو : حاضر يا ستى
( طبعا ميدو اعد هوه وسعديه واعدوا يحكوا لبعض عن حياتهم واخواتهم وكده
وبيعرفوا كل حاجه عن بعض يعنى شكله الموضوع كده قلب على اعجاب وربنا يستر )
عدى اليوم وراحوا الفندق واتعشوا ودخلوا اوضهم بقى علشان يرتاحوا
سعديه: بتحكى لندى عن ميدو بتقلها الولا محمد ده طلع كويس والله وشكله غلبان وطيب بس لو يبطل الحاجات الى بيعملها دى هيبجى كويس
ندى : ايه يعنى فكرتك اتغيرت عنه وكمان بتقولى محمد
سعديه : هى اتغيرت حبتين بس بردو لسه وكمان اسم محمد احسن من ميدو المياعه دى وجله الادب
سمعتهم طبعا الهانم جنى وهمه بيحكوا طبعا جنى بتحب ميدو اتنرفزت وحست ان هيحصل شىء بينه وبين سعديه فا ردت عليهم
جنى : انتوا بتكلموا عن ميدو ليه وبعدين انتى اوعى تكلميه تانى يا انتى
سعديه اتنرفزت وبصت لندى وجالت هى البت الدزمه الزباله دى بتكلم مين انا ولا انتى
ندى : بتكلمك انتى ههههههههه
سعديه : بصت لجنى وقالتلها عايزه ايه انتى يا ام سحلول
جنى : عايزه مش تكلمى ميدو تانى فهمتى ولا لا
سعديه : يا بتى جلتلك الف مره اتجى شرى انتى مش بتسمعى الكلام وشكله كده يومك خلص على ايدى
جنى : انا بقلك اهوه وبلاش تكلميه تانى يا بارده
سعديه: انا بارده يا بت ده انتى لو حطوكى فى فرن درجه حرارتها الف مئويه
تجمديها وبعدين فهمينى مين ميدو ده الى انتى بتتخانجى معانا علشانه
جنى : ميدو حبيبى
سعديه : حبك برص يا سحليه جربانه انتى ميدو ده واد دزمه وانتى البولغه بتاعته وغورى من وشى روحى اتخمدى
ندى طبعا ميته على نفسها من الضحك على الى بيحصل
المهم خلص اليوم بالمناقشه الحاره علشان الكابتن ميدو
وجه تانى يوم فى الرحله الى هوه المفروض انه يوم رحله سفارى فى الصحرى وركوب جمال وكان يوم جميل
نشوف حصل فيه ايه الحلقه الجايه
انتظروناااااااااااااااا

الحلقه السابعه

وجه تانى يوم الى هوه يوم رحله السفارى وركوب الجمال
تعالى نشوف حصل ايه
صحيوا الصبح ولبسوا ونزلوا يفطروا
ندى بصت لسعديه لقيتها لابسه لبسها المعتاد الى هوه جيب وجاكت استغربت اوى وراحت تكلمها
ندى : سعديه ايه الى انتى لابساه ده
سعديه : ماله الى انا لابساه ده وحش ولا ايه
ندى : لا مش وحش بس مينفعش تركبى بيه جمل اوى تطلعى سفارى خالص لازم تلبسى بنطلون
سعديه : يومك اسوه البس بنطلون ليه حصل ايه فى الدنيا
اتهببى واسكتى يا بت وانا اصلا مش هركب جمل ولا حتى السفارى دى كمان وغورى من وشى
ندى : مينفعش يعنى هنسيبك لوحدك فى الصحرى
سعديه : خلاص مش اروح خالص واجعد هنا
ندى : لا بصى انا هجيبلك بنطلون من عندى بس واسع والله ومش ضيق تعالى شوفيه ولو مش عاجبك مش تلبسيه
سعديه : تعالى اما اشوف انا عارفه انها رحله سوده من الاول ومحدش مصدجنى خالص
(سعديه اختارت طبعا اوسع بنطلون عند ندى وكمان لبست فوق منه فست طويل بس الحمد لله انها وافقت تلبس البنطلون بعد اقناع شديد)
وراحوا بقى وهناك ركبوا الجمال الا وحده بس الاستاذه جنى خايفه طبعا من الجمل
جنى : يا مامى انا اركب ده لالالالالالا مقدرش انا اخاف منه
سعديه بقى شافت الموقف واتنرفزت منها
سعديه : متركبى ياختى وتخلصينى خلينا نتحرك ونمشى
جنى : انتى مالك يا انتى انا مش اركب مقدرش اخاف انا
سعديه : طيب جيبولها طاسه الخضه المحروسه على شبابها فى اليوم لاسود ده
يابت الناس اركبى ده اليف مش يعضك والله انا حاسه بالجمل هوه خايف منك احسن
انتى تعضيه
جنى طبعا رافضه اقنعها احدى المشرفين انها تركب مع حد من زمايلها طبعا جنى اختارت ميدو
سعديه شافتها بتركب مع ميدو اتنرفزت هى كمان
سعديه : والله انا بجول ان البت دى دزمه هى مش خايفه اصلا انا عارفاها هى
عايزه تتلزج فى الولا الى اسمه ميدو شوفى يا بت يا ندى عامله ايه البت ما
صدجت تلزج فيه يادى النيله بنات اخر زمن
( سعديه شكلها متغاز علشان ميدو حاسه كده ان القلب بدأ يدق اما نشوف بقى )
خلص بقى موضوع الجمال وجه معاد رحله السفارى وكل اتنين يركبوا سوى وركبت
ندى وسعديه وجنى طبعا مع ميدور وانطلقت الرحله سعديه كانت خايفه من موضوع
السفارى ده لانها اول مره تطلع رحله سفارى وانطلقوا بقى
سعديه : بالراحه يا بت يا ندى بالراحه يا دزمه يومك اسود شكلك هتموتينا بدرى
ندى طبعا فرحانه اوى ومش شايفه قدامها وسعديه عماله تلطم بعدها بقى ندى
مشيت بالراحه علشان سعديه لغايه اما صحابهم كلهم مشيوا وهمه لقيوا نفسهم
لوحده وسط الصحرى ومش عارفين يرحوا فين وتاهوا
ندى : سعديه انا مش عارفه همه مشيوا منين
سعديه : يعنى ايه
ندى : شكلنا كده تهنا مش هنعرف نرجع
سعديه : انا عارفه هوه يوم اسود وجوطران انا كان مالى ومال السفارى والنيله
المنيله بهباب دى ما انا كنت فى بيتنا مرتاحه مالى ومال مصر ومال الرحلات
ندى : ما كفايه خلينا نركز بقى نشوف هنعمل ايه
سعديه : تعملى ايه اتصلى بالموبيل الى معاكى ده باى حد قبل الليل ما يدخل
ندى : اتصلت بميدو الو ايوه يا يا ميدو بص احنا فى الصحرى ومش عارفين نروحلكوا او نرجع احنا تهنى
ميدو : طيب انتوا فين بالتحديد
ندى: مش عارفه
سعديه : هاتى اشوفه الدزمه ده انت يا بنى اتصرف اعمل اى حاجه
ميدو : طيب اوصفيلى المكان الى انتوا فيه
سعديه : اوصفلك ايه يا سوادى يعنى خير اللهم ما اجعله خير الجنه بس جالبه
على صفار شويه انت اهبل يلا ماهى كله صفار فى صفار مفيش غير الرمل والصحرى
انا اتلميت على شويه مخابيل فى ايامى السوده دى
ميدو : طيب اهدى يا سعديه وانا هرجع من نفس السكه الى جينا منها وان شاء الله هلاقيكوا
سعديه : طيب بسرعه يلا
ميدو رجع من نفس المكان والحمد لله لقى ندى وسعديه
وخدهم ورجعوا الفندق طبعا سعديه زاد اعجابها بميدو وبالحركه الجدعه الى عملها بعد اما وصلوا الفندق
سعديه : عارف يلا يا محمد مع انك ولا دزمه بس طلعت جدع شكرا يلا انك رجعتنا
ميدو : مفيش شكر ده واجب واحنا اصحاب ولازم اعمل كده
وخصوصا انك انتى كمان الى كنتى تايهه
سعديه : خلاص يا ولا انت ما صدجت ولا ايه هاتاخدها حلوانه فى سلوانه وتتساير يلا بجى شوف انت رايح فين
وخلص اليوم بالاعجاب الجميل بين سعديه وميدو
وانتظروا الحلقه القادمه

الحلقه الثامنه

وتالت يوم بقى كان
جوله حره يعنى كل واحد يروح المكان الى يحبه الطلبه كلهم قررروا انهم
ينزلوا فسحه كده ويشتروا شويه حاجات خرجوا ندى وسعديه واتمشوا بقى وقضوا
اليوم جميل جدا وباليل بقى كانت حفله فى الديسكو
راحوا بقى كلهم سعديه اول ما دخلت وشافت المنظر
سعديه : يا ليله سوده ايه ده الى انا شايفاها
ندى: مالك احنا لسه دخلنا تعالى بقى دى هتبقى ليله جميله
سعديه : ليله جميله ايه الرجص المدوحس ده همه مكهربين ولا ايه
ندى : هوه الرقص هنا كده
سعديه : ما انا بشوفه بس فى الزار اما الوحده يكون عليها عفريت يدجولها كده علشان يطلع
ندى : ههههههههههه طيب تعالى نرقص
سعديه : غورى يا بت ارجصى لوحدك انا هجعد هنا هتفرج
( سعديه بقى عماله تتفرج وبتقول فى سرها )
سعديه: يا بوووووووووى ايه ده هوه الولا
ده ماله شعره عامل ليه كده فيه الوان الطيف مركب قوس قزح فى دماغه ده ولا
ايه والتانى ماله عامل ليه كده عنده شلل رعاش ولا ايه
ولا البت دى كمان هى عندها سعال ديكى ولا ايه وايه البت الى لابسه بنطلون رجل ورجل لا معهاش تكمله ولا ايه ايه السواد ده)
ميدو جه لسعديه يكلمها اما لقاها اعده لوحدها
ميدو : سعديه انتى اعده ليه تعالى ارقصى معايه
سعديه: بس يلا روح ارجص انت وجنى ده علشان كمان العفريت ولا الجنى الى عليها يطلع
ميدو : لا انا عايز ارقص معاكى انتى
سعديه : جرصتك حيه ياشيخ اتهبب وغور وكفايه اظبط وسطك ده وانت بتكلمنى خايلتنى يا منيل
ميدو : طيب بلاش رقص اعد اشرب حاجه معاكى
سعديه : اجعد بس بادبك
ميدو : راح جاب حاجه يشربوها وجه اعد بيقلها اتفضلى
سعديه : ايه ده
ميدو : ده شامبانيا
سعديه : يعنى خمره صح
ميدو : عادى دى تفاريح كده
سعديه : تفاريح ولا جنايز غور من وشى ربنا ياخدك
ودلقت الشامبانيا عليه
وخرجت من الديسكو خالص
ندى جريت وراها
ندى : فيه ايه يا سعديه
سعديه : الواد الدزمه ده الزباله بيدينى خمره ويجولى اشربيه
ندى : خلاص يا ستى اشربى اى حاجه
سعديه : لا انا مش اجعد فى مكان فيه المسخره دى
ميدو جه وراها
ميدو : انا اسف والله معرفش انك مش تشربى
سعديه : غور يلا من وشى ربنا ياخدك يا معفن
ندى : خلاص تعالوا نقعد هنا بلاش ديسكو الجوعلى البحر يجنن
اعدوا همه التلاته
ميدو: سعديه متزعليش انا اسف بجد
سعديه: بص ياد انت يا معفن خشمك ده تجفله خالص متفتحوش معايا بعد ماشربت الهباب ده انا مكلمش ناس بتشرب الحاجات دى
ميدو : لا انا مش بشرب غير يعنى وبعدين مش هشرب تانى والله خلاص انا اسف
سعديه :بتضحك على نفسك ولا على اتهبب واسكت انت اخرتك جهنم تولع فى جتتك وانا افرح فيك
ميدو :ههههههه معلش مش هشرب تانى والله
ندى : نعتبر ده وعد يا ميدو
ميدو : اكيد يا ندى والله وبعدين على فكره ده علشان خاطر سعديه بس
ندى : طيب انا اروح اجيبلكوا حاجه ساقعه وجايه
( ندى سابت ميدو وسعديه فى الجو
الرومانسى ده سابتهم يتكلموا سوى وسعديه الى كانت متنرفزه هديت اوى وكمان
عمنا ميدو بدأ يصلح من نفسه علشان سعديه وشكلها كده هتقلب بقصه حب اما نشوف
بقى )
خلص اليوم بقى وراحوا الفندق ناموا
وجه رابع يوم
قرروا انهم يروحوا البحر سعديه رفضت زى العاده انها تنزل الميه
ندى: طيب اقلك حاجه يا ميدو علشان سعديه تيجى معانا تعالى ناخد لانش فى البحر وهيبقى جميل
ميدو: فكره جميله تعالى نقول لسعديه
سعديه وافقت طبعا وركب الانش ندى وميدو وسعديه وجات الرخمه الى اسمها جنى ومصره انها تروح
جنى : انا لازم اروح معاكوا
سعديه : هى البت دى مش بتسمع الكلام ليه جولتلك اتجى شرى شكلك كده جبتيه لنفسك
جنى : لا هروح غصب عنك يا انتى
سعديه : تانى كلمه انتى دى انا ليا اسم ربنا ياخدك
عموما انتى الجانيه على روحك تعالى معانا
وركبوا الانش وانطلقوا بقى فى البحر
والجو كان تحفه وسعديه وميدو اعدين جمب بعض ومنسجمين اوى جنى بقى اعده
متغاظه اوى ازاى ميدو يقعد مع سعديه متجاهلها تماما كده راحت لسعديه بتقلها
قومى من هنا
سعديه : نعم يا ام سحلول عايزه ايه
جنى : بقلك قومى من هنا عايزه اعد جمب ميدو
ميدو: لا سعديه مش هتقوم من هنا
سعديه : لا انا سيبهالك وسيبهالها ام بوز فجرى اوعى وانتى زى الجرد كده
جنى : انا زى القرد انتى يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا زباله يا حساله المجتمع انتى طيب هوريكى
( سعديه زقت جنى فى الميه )
بس الحمد لله جنى بتعرف تعوم
ميدو: ايه الى انتى عملتيه ده يا سعديه
سعديه : انت مش شايف الملخبطه دى بتجول ايه
ميدو رمى لجنى الطوق وطلعها الانش
جنى بعد اما طلعت بتكلم سعديه
جنى : بصى يا انتى انا بعرف اعوم وبتصرف كويس فى المواقف دى شوفى انتى بقى هتعملى ايه وزقت سعديه فى الميه
سعديه: يا بووووووووووووووى ااااااااااااااااااااااااااااه الحجونى همووووووووووووووووت هموووووووووووووووووت
ميدو نزل بقى يجرى وراها الميه لان
سعديه مش بتعرف تعوم وانقزها بقى وخرجوا من البحر خالص بعد المشكله الى
حصلت دى سعديه بعد اما فاقت مسكت جنى وضربتها ادتها علقه جامده وعضتها بقى
عضه ايه فى ايدها ندى وميدو هدوا الموضوع وخلص اليوم بالخناقه دى اظن بعد
كده جنى هتحرم تروح ناحيه سعديه او تضايقها تانى ربنا يستر على البت مش
تروح مستشفى الكلب
هههههههههههههههه
وانتظرونا فى الحلقه القادمه

الحلقه التاسعه

وفى اليوم الخامس من ايام الرحله قرروا الطلبه يعملوا حفله بكينى بارتى وممنوع اى حد يدخل الحفله دى من غير مايو
ندى بتسال سعديه
ندى: سعديه انتى هتروحى الحفله دى
سعديه : اتهببى يا بت انتى حفله ايه ياختى انتى عايزانى البس مايو لا مش ممكن طبعا روحى انتى
ندى: لا مش اروح انا محبش الحفلات دى
سعديه: جدعه يا بت كنت فاكراكى جليله ادب طلعتى مؤدبه ايوه كده تستاهلى انك تمشى مع سعديه بلا فخر
ندى: ماشى يا ستى سعديه تعالى طيب نروح نتفرج من بعيد
سعديه : تعالى اما نشوف ايه الى هيحصل فيها البكينى بارتى دى كانها مش حفله ده عرض ازياء
راحوا يتفرجوا على الحفله من بعيد سعديه اول اما شافت الحفله كأن لسعتها عقربه
سعديه :يادى اليوم لسود الملحوس بحبر اسود مطين
يا بووووووووووووووووووووى ايه ده البنات والولاد ملط كده من غير هدوم خالص
ده مش بكينى بارتى ده ملط بارتى جله خشى بارتى سفاله بارتى يا دلى يا دلى
فينك ياماى تيجى تشوفى الى اتحرمتى منه طول عمرك
ندى: مالك بس يا سعديه دى مايوهات عادى اتفرجى وانتى ساكته
سعديه:اسكت ازاى يا بت ده الى انا شايفاه عايز البلد كلها تاجى تلطم عليه بما فيهم العمده ذات نفسيه يا بوى يابوى
فينكم يا اهل البلد تيجوا تشوفوا الحاجات دى مش البنات الى عندينا الواحد
متجوز وحده فاكر انها زينه بنات البلد وهى فى الحجيجه فرده شراب معفن منتن
كمان اهوه هوه ده الى بيجولوا عليه مش هتجدر تغمض عنيك
ميدو جه طبعا
ميدو: مالكم يا بنات مش هتدخلوا الحفله ليه
ندى : لا معلش احنا ملناش فى كده
سعديه ك بس يلا انت يا معفن احنا مش ندخل السفاله وجله الحيه دى خليك انت لوحدك
ميدو : خلاص متزعلوش لو الحفله مش عجباكوا احنا ممكن نخرج نروح اى مكان
جنى جات بتنادى على ميدو
جنى : ميدو يلا تعالى ارقص معايا
ميدو: معلش يا جنى احنا هنغير وخارجين انا وندى وسعديه لو تحبى تيجى معانا
سعديه: يادى النيله هى الفجريه دى ورانا ورانا
يا بت انا عملت معاكى زى بانوراما وسبتلك علامه وبردو مش محرمه
جنى : على فكره انا مش كلمتك خالص
سعديه:وعلى فكره بردو شكلك وحش جوى انتى حتى مافكيش ربع كيلو لحمه على
بعضيه معضمه ومخشبه وشكلك وحش ويجيب العار بت اهوه انتى الى يشوفك المفروض
يغمض
عنيه لانه هيجرف منك ونعملك اعلان ونجول فيه جنى مش هتجدر تفتح عنيك ولو فتحت عنيك هتتشنكل رجليك
ندى وميدو ميتين من الضحك وجنى متنرفزه اوى مش عارفه ترد
جنى : على فكره يا سلعوه انتى انا مش اكلمك خالص خالص
سعديه : البت دى مش بتحرم يا ناس انا سلعوه يا ام سحلول اجرى يا بت شوفى سحلول عايزك
ندى : بس يا سعديه جنى متزعليش سعديه بتحب تهرج
ميدو: كفايه خناق ويلا بقى نخرج
ندى : هنروح فين
ميدو : نروح سينما ونتعشى بره موافقين
كلهم طبعا وافقوا وخرجوا

الحلقه العاشره

دخلوا السينما واتفرجوا على فيلم جميل اوى ورومانسى
واما خرجوا من السينما كلهم مبسوطين اوى لا سعديه عماله تعيط اوى
ندى : مالك يا سعديه بتعيطى ليه هوه الفيلم اثر فيكى اوى كده
سعديه : لا ياختى انا صعبانه عليا الجوطه بتاعت البطله ماتت وجعت من فوج السطح ومش لحجوها
ميدو: للدرجه دى انتى حساسه يا سعديه زعلانه على القطه
سعديه : ايوه يلا هى علشان مش علشان خرسه نستهتر بيها لازم نراعى حجوج الحيوان
ندى: خلاص يا ستى متزعليش دى تمثيل
المهم بعد اما خرجوا من السينما راحوا يتعشوا فى مطعم
دخلوا جنى اعدت جمب ميدو وسعديه وندى اعدوا جمب بعض
جه الجارسون وقالهم تحبوا تاخدوا ايه جنى بقى اختارت اول وحده
جنى: هاتلى ستيك بالكارى وخضار سوتيه وعصير جريت فروت
سعديه:ايه ياختى ده انتى بتطلبى دى بلا كارى بلا بارى وايه كمان انت اجرى وانا افوت ده
جنى : سوفاج فلاحه
سعديه : اتهببى يا بت بلاسوفاج بلا نيله انت ياعم مش عندك لحمه وفراخ ورز وسلطه
الجارسون : ايوه طبعا
سعديه : خلاص جيبلنا كلنا زى بعض
الجارسون جاب الاكل واعدوا ياكلوا جنى عماله تاكل ميدو فى بقه وهوه كمان بياكلها وسعديه متنرفزه
سعديه : متلموا نفسكوا انتوا لتنين جاتكوم الجرف فى شكلكوا العفش
جنى : وانتى مالك متغازه ليه
سعديه : انا اتغاظ اتنيلى انا جرفانه بس وانتى فاتحه بوجك كد كده والشوكه مش محوجه فيه جاتكم الجرف فى خلجتكم الملخبطه
جنى دخلت الحمام تصلح الميكب بتاعها وسعديه استغلت الفرصه وحطتلها شطها فى الاكل بتاعها وجت جنى تاكل وهى مطمنه
سعديه : فى سرها بتكلم (بصى جال تفتح بوجها كد اييه وهوه يدخل كبش بحاله
جاتك نيله مبجاش انا سعديه بنت ام سعديه زينه بنات صعيد ان ما خليتك تتعلمى
الادب وابطلك جله الربايه يا جنى يا بت ام جنى )
جنى اول اما حطت اول معلقه فى بقها صوتت
جنى: اه اه بقى الحقونى
ندى : مالك يا جنى فيه ايه
جنى : ناااااااااااار بقى نار
ميدو : طيب خدى شويه ميه
سعديه : ميه ايه الى هتحوج فيها دى جيبلها المطافى احسن علشان تعمل مفعول سريع
جنى : انتى الى عملتى كده مفيش غيرك
سعديه : وتربت سيدى البلوبى ما عملت حاجه انتى بتتهمينى بالباطل هتخشى النار
جنى : لا انتى مفيش غيرك
سعديه : ايوه انا الى معاكى اعمليه يا ام سحلول
ميدو: طيب ليه كده يا سعديه
سعديه : انت مالك انت ولا متغاز على حبيبه الجلب بتاعتك
ميدو : لا بس احنا فى مكان عام عيب
سعديه : بص يلا يا دزمه انت انا لو وافجت انى اخرج معاكم علشان بعتبركوا
كلكوا زى اخواتى وخصوصى انت وكمان معانا محرم معانا ندى والاخ جنى
ولا انت فاكر انى عاشجه سواد عيونك المعفنه دى جاتك نيله فى شكلك العفش
ندى : بس يا جماعه عيب كده يلا بقى نمشى ومشيوا بعد خناقه حاره بين سعديه
وجنى وانتهى اليوم تعالوا نشوف حصل ايه فى اليوم السادس الى هو اخر يوم فى
الرحله
تابعوااااااااااااااااااااا

الحلقه الحاديه عشر

فى اخر يوم قرروا انهم ينزلوا يعملوا شوبنج وباليل هيروحوا مسرح

ندى: سعديه يلا البسى علشان نروح نشترى شويه حاجات
سعديه : طيب انا خلصت لبس يلا
وخرجوا وهمه بيتمشوا بيشتروا الحاجات الى عايزينها قابلوا الاستاذ ميدو والهانم جنى
سعديه: بت يا ندى الحجى شوفى مين الى هناك ده
ندى : اه ده جنى وميدو
سعديه : يادى اليوم لاسود انا كارهاهم همه لتنين
انا لو اعرف ان الرحله المطينه دى فيها البت جنى والى هتعمله ده مكنتش
وافجت انى اجى من الاول
ندى : خلاص اعملى نفسك مش شيفاهم
سعديه : ايوه يا بت صم بكم عمى لايرون ولا يسمعون امشى
بس ايه ميدو طبعا شافهم وجه يجرى
ميدو : ايه ده انتوا هنا انتوا مش شايفينا
سعديه: يادى النيله برص وسحليه ماشيين هنشوفهم ازاى
ولو شفناهم نضربهم ونمشى
ميدو : ليه كده بقى مش كنتوا تقولوا علشان نخرج سوى
ندى : احنا منعرفش انكوا انتوا خارجين
سعديه : لا عرفين بجى ومش هنخرج معاكوا
جنى : ليه بقى يا انتى
سعديه : بصى وحياه ابوكى الحج ابو جنى انا معايزاكى تفتحى حنكك ده ولا تنطجى عارفه ليه
جنى : ليه
سعديه : علشان صوتك وحش بيلم الناموس وكل الحشرات
الوحشه المعفنه دى وكمان علشان خايفه عليكى ممكن اعملك عاهه ومحدش يبصلك
وتجعدى فى وش امك بوزك فى بوزها واخد زنبك وتتحسبى عليا وحده
ندى : بصوا احنا هنشترى حاجات لو انتوا هتشتروا حاجه يلا
ولو رايحين مكان تانى يبقى باى بقى
ميدو : لا احنا هنروح معاكم
سعديه : هى لزجه بغرى يوم ملحوس بهباب
وهمه بيشتروا حاجات جنى اختارت طقم بس ايه مفتوح اوى وقصير سعديه بتبصلها
من فوق لتحت وماسكه نفسها بالعافيه ونفسها تتكلم وسعديه اختارت عبايه خروج
جميله وقالت هشتريها طبعا جنى بتجيبه لنفسها ديما مش عجباها العبايه
بتعتبره لبس فلاحين فا علقت على العبايه ربنا يستر
جنى : ايه ده الى انتى هتلبسيه
سعديه : ماله ياختى مش عجباكى
ندى : دى جميله اوى وشيك
جنى : جميله ايه دى زى الخيمه فعلا فلاحه سوفاج
سعديه : يخرب بيت الى جابوا ابوكى ايه الى بتجوليه ده يا بت يا دزمه انتى
جنى : متغلطيش انتى متعوده تجيبى لبسك من التوحيد والنور ولا ايه
سعديه : التوحيد والنور احسن منك يا زباله يا بت ده انتى لاجئه فى سوج
الجمعه وسوج التلات وكل الاسواج الى بتبيع البس الجديم المعفن يا جربانه
جنى : ده انا لبسى مش بجيبه غير من احسن مول فى البلد
سعديه : لا واضح ده شعبان عبدالرحيم اشتكى منك بيجول انى كل ما اروح الوكاله الجاها هناك بتشحت كمان مش بتشترى
جنى : انتى معفنه بتلبسى الزباله
سعديه : مش احسن من الجيبه الى انتى لابساها بتاعت اختك الصغيره دى صح ولا انتى مكنش معاكى فلوس تكمليها
ندى : عيب كده بقى انتوا لتنين
ميدو : جنى انتى غلطانه انتى مالك تلبس الى تلبسه
سعديه: ماهى لازم تنسحب من لسانها ام سحلول السحليه الجربانه دى
جنى : وانت مالك يا ميدو زعلان ليه عليها
سعديه : يومها اسود وهو الى يجول الحج يبجى ماله ولا شايفانى بحب فيه ياختى ومسبلاله عنيا علشان كده بيجلك عيب
ميدو : خلاص يا سعديه حقك عليا انا
سعديه : ولا حجى عندك ولا عند الجيران انتهينا
ندى: لا معلش لازم تتصالحوا
ندى وميدو صالحوا سعديه وجنى وخدوا فتره هدنه بس
اشتروا الحاجه وراحوا الفندق علشان يستعدوا لخروجه المسرح بقى
وباليل بدأ الاستعداد ندى وسعديه لبسوا وميدوا جهز ورن عليهم ردت عليه ندى قالتله احنا جاهزين بس لسه جنى قالها طيب انا مستنيكوا تحت
طبعا الكلام ده كان الساعه 6 والمسرح معاده 9
ندى : يلا يا جنى ميدو مستنى تحت
جنى : اوك استنى علشان اخلص
طبعا جنى لبست ووقفت قدام المرايه تجهز
سعديه اعده تبص عليها ومتغازه اوى منها وبتكلم فى سرها بتقول :
يادى النيله ايه لبس العيال الى هيا لابساه ده وفرحانه جوى بالعصايتين الى
سيباهم عريانين دول البت دى ايامها هباب مش هتورد على جنه يادى النيله وايه
كمان ده الى بتحطه فى عنيها سته وستين لون اسود واخصر واصفر وابيض هو ايه
الهباب ده عملت زى العفريته الوحشه
ندى : يا جنى يلا الساعه 7
سعديه : انتى يا سكر بجالك ساعه بالظبط فى عنيكى الحمضانه دى بجت عامله زى البيضه الممششه المعفنه يلا
جنى : استنوا بقى متلخبطونيش
سعديه : على اساس ان انتى بترسمى لوحه فنيه ومركزه فيه يلا ياختى يا ننوس عين ماما اتاخرنا
فضلوا اعدين مستنين لغايه الساعه 8 ونص
وسعديه وندى متغازين اوى وميدو كل شويه يرن
سعديه : انتى يا بت يا ام بوز فجرى والله ان ما نزلتى دلوجتى لا هنسيبك ونمشى
جنى : خلاص انزلوا وانا جايه وراكوا
نزلت سعديه وندى
ميدو : ايه يا جماعه كل ده امال فين جنى
ندى : لا دى معاها ربنا و10 ملايكه فوق
سعديه : لا ياختى دى معاها 10 شياطين بيوزوها تلخبط وشها
ميدو : هى بتعمل ايه كل ده
سعديه : بتعمل المتحف المصرى فى وشها لسه مستنيه امون حتوب يجى يتمم عليه
جنى نزلت بعد اما طلعت عينهم طبعا وراحوا المسرح
تعالوا نشوف الحلقه الجايه حصل ايه

الحلقه الثانيه عشر

وصلوا المسرح كانت حوالى الساعه 9ونص
كانت المسرحيه بدأت والتاخير بسبب الهانم جنى

سعديه : يومك اسود انهرده يا فجريه المسرحيه بدات بجالها وجت طويل كله بسببك يا وحشه يا ملخبطه انتى
جنى : محصلش حاجه يا ماما لسه بدرى
سعديه : بدرى من عمرك الهى يجصف عمرك جادر يا كريم
ندى : تعالوا بقى قبل اما المسرحيه تضيع علينا كلها
سعديه: طيب وحياه الغاليه امى انا هسيبك دلوجتى بس لغايه اما المسرحيه تخلص
بس وشوفى اما نخرج هعمل فيكى ايه علشان الوجت الى ضاع واحنا بنستنى
السفيره عزيزه اما تخلص لخبطه فى وشها المجشف ان ما خليتك تلمى عضمك باديكى
مبجاش انا سعديه بنت ام سعديه

دخلوا واعدوا سعديه بقى اما شافت عادل امام فرحت اوى

سعديه : هااااااااااااااااااااااااااا واعدت تسقف وتزغرط
لولولولولولولولولولولولى مش مصدجه نفسى عشت وشفت الزعيم عادل امام يادى
اليوم لابيض
ندى: ايه يا سعديه بس الناس بتبص علينا
سعديه : بس يا بت مليش دعوه بحد فينك يا بوى تعمل يافطه وتعلجها على باب
الكفر ويجول بتى سعديه شافت الزعيم بزات نفسيه ده العمده لو عرف هيموت
بسكته
ميدو : بس يا سعديه انا هخليكى كمان تسلمى عليه
سعديه : بجد يا ولا
ميدو : ايوه بجد وتتصورى معاه كمان
سعديه: ايوه واكبر الصوره واعملها متر فى متر واعلجها على باب الدوار
ندى : اعدى بقى نشوف المسرحيه

واعدوا اما خلصت المسرحيه ميدو اخد سعديه وندى وجنى وراحوا يسلموا على عادل امام
سعديه جريت عليه واعدت تسلم عليه ووقفت جمبه وقالت لميدو يصورها وخرجوا من
المسرح وهى فرحانه اوى ونسيت العلقه الى كانت هتاخدها جنى منها الحمد لله
ربنا ستر بقى

ميدو قالهم تعالوا نتعشى وبعدين نروح
دخلوا مطعم جميل اوى علشان يتعشوا
وهمه داخلين

جنى : سعديه خدى امسكيلى الشنطه دى
سعديه:ليه وانتى مفكيش ادين ولا اتشليتى هاتى ياختى

دخلوا واعدوا وطلبوا الاكل وكلوا وطلبوا ايس كريم حلو
جنى بتستفز سعديه

جنى : هو انتى تعرفى تاكلى الايس كريم ده
سعديه : ايوه بعرف اكله زيك يا جليله الربايه
جنى : ما اظنش
سعديه : لا ظنى احسن اعرفك ازاى تظنى
ولا انتى نفسك تاخدى العلجه الى انا فرحتى خليتنا نسيتها
جنى : لا متعرفيش
وبعدين فيه كانت فلوس هنا فى الشنطه انتى اخدتيها
سعديه: انا اخد منك انتى فلوس هو انا حراميه زيك يا بت يا زباله انتى
ندى : بجد عيب يا جنى
جنى : ايه يا جماعه انا بهرج
سعديه : تهرجى تخلينى حرميه وكمان بسرج فلوسك
يخرب بيت ابوكى والله انا جولت ان نهايتك على يدى
يا بت ده لو ابوى عرف انى اتهمت التهمه دى ياجى يجتلنى ويتاوينى مش زيك انا حراميه يا معفنه
جنى : شوفى مين بقى المعفنه احترمى نفسك يا جربانه
سعديه : انا جربانه يا بت يا مجشفه ده انتى لو مش بتخلبطى وشك كده علشان تبجى حلوه كنتى فزعتينا
انتى لو غسلتى وشك والناس شافتك هتجلك انصرفى
سلام قول من رب رحيم
جنى : مش هرد عليكى فعلا فلاحه
سعديه : انا جولت ايامك طين وليلتك هباب
تانى كلمه فلاحه طيب خدى

وضربتها بالايس كريم فى وشها وجنى طبعا صوتتت وكانت ليله فى المطعم ميدو
وندى مش عارفين يتصرفوا ازاى ولا يعملوا ايه بس الحمد لله اليوم عدى على
خير

وتانى يوم كان السفر لمصر

تعالوا نشوفوا حصل ايه

الحلقه الثالثه عشر

صحيوا الصبح بدرى ركبوا الاتوبيس وفى طريقهم للقاهره جنى وميدو
اعدين جمب بعض وندى وسعديه قاعدين جمب بعض وسعديه متنرفزه اوى علشان جنى
بتعمل حاجات كده مش لزيزه خالص مع ميدو وبتهرج معاه وبتاكله وسعديه طول
السكه هتطق
طيب ليه بقى يا سعديه انتى حبيتى ميدو ولا ايه

سعديه بقى عماله تتكلم فى سرها
( ايه المياعه وجله الادب دى البت مفيش فى وشها خشى ولا ادب خالص والتانى
ما صدج ربنا ياخده شوفى فرحان جوى ازاى وفاتح حنكه ده جاته داهيه تاخده
وتاخدها اتلموا لتنين على بعض ماهو كل طير يتلم على الى شبهه اتنين جربانين
)

ندى طبعا حاسه بيها وعارفه انها متنرفزه

ندى : مالك يا سعديه فيه ايه

سعديه : ماليش يا بت فيه ايه

ندى : لا شايفاكى متنرفزه اوى

سعديه : ليه ياختى شايفانى بشد فى شعرى ولا بجطع فى هدومى بس انا ما بحبش جله الادب دى
ندى : فين قله الادب دى
سعديه : ليه ياختى مش شايفه السحليه والبرص الى جمبك
ندى : تقصدى ميدو وجنى

سعديه : ايوه ياختى زفت والعفريته بتاعته دى

دى البت ولا دانا فى زمانها الى ناجص بس يعملولها اغنيه وتجول فيها انا جنى انا جن جن
ندى:هههههههههههه تصدقى تنفع
سعديه: اه وبدل ما يجيبوا واحد يجولها عزيزه لا يجولها عفريته عفريته

ندى : هههههههههه بجد هيبقى كليب تحفه

سعديه : ربنا ياخده وياخد امثالها من البشر

دار الحوار طبعا طويل بين سعديه وندى وميدو وجنى عايشين احلى جو رومانسى ووصلوا الى ارض القاهره وكل واحد خد شنطته وروح بيتهم

سعديه وصلت بيت عمها وخبطت اعدت وقت طويل تخبط محدش بيرد

سعديه: يادى النيله همه عزلوا ولا ايه اما عرفوا نى جايه وممكن يكونوا ماتوا يومهم اسود
بعد مده فتحت مرات عمها

مرات عمها : اهلا يا سعديه حمد الله بالسلامه

سعديه: الله يسلمك يا مرات عمى ايه انتى مفتحتيش ليه على طول

مرات عمها : معلش انا مش سمعتك وعمك فى الشغل واولاد عمك فى المدارس والجامعه المهم انتى عملتى ايه انبسطى فى الرحله
سعديه : يعنى الحمد لله يا مرات عمى كانت كويسه بس ربنا مايوريكى يا مرات عمى على الى شوفته

مرات عمها : شفتى ايه يا سعديه احكيلى

سعديه: اه ما تصجى انتى تسمعى الكلام ده عارفاكى شفت ناس يا بوى يا بوى ملط
يا مرات عمى جال ايه لابسين مايوه ومفيش مايوه من اساسه جله حيه وجله خشى
ولا الى بيعملوه ربنا ياخدهم

مرات عمها : هههه الحاجات دى عادى يا سعديه هناك

سعديه : عادى ايه الهى تولع فيهم جهنم ربنا ياخدهم لمعفنين الابراص الجعانه دى
المهم يا مرات عمى انا هريح شويه لغايه اما عمى يجى

مرات عمها : ماشى اما يجى عمك انا هصحيكى

دخلت سعديه تنام واما جه عمها صحيت وسلمت عليه

واعدت سعديه تحكيلهم على الى حصل فى الرحله وهمه ميتين من الضحك
عمها: بجد دى كانت رحله جميله يا سعديه

سعديه : ايوه ياعمى بس البت جنى ربنا يحرجها هى الى كانت منرفزانى وجيبالى شلل رعاش

عمها : انتى الى كنتى محبكاها شويه المهم جبتيلنا ايه معاكى

مرات عمها : ايوه صحيح جبتيلنا ايه

سعديه فى سرها( ومالكوا كده مسروعين انت ومرتك الفجريه دى جبتولنا ايه من
كتر الفلوس الى بتدوهالنا الهى تضربوا تفليسه تداينوا من بعدها )

اه يا عمى جبتلكوا حاجه كده بس على الكد عندكوا فى الشنطه
طلعوا الهدايا بتاعت سعديه وفرحوا بيها جدا لانها افتكرتهم

وبعد كده دخلت سعديه تنام علشان تروح الجامعه الصبح

الحلقه الرابعه عشر

تانى يوم الصبح راحت سعديه
الجامعه قابلت ندى وسلمت عليها
وهم قاعدين يتكلموا جات جنى وميدو

جنى : هاى جود مورنينج

سعديه : قال يا جاعدين يكفيكو

شر الجايين جود مورنينج ورحمه الله وبركاته
اهلا ياختى

ميدو : ازيكوا عاملين ايه

ندى: الحمد لله كويسين

سعديه : تعالوا ندخل المحاضره احسن من

الرغى ده
ميدو : هى ابتديت

سعديه : نموسيتك كحلى انت بتسال هتبتدى دلوجتى يلا بينا

دخلوا المحاضره واعدوا ميدو الاول وجمب منه جنى وجمبها سعديه وجمبها ندى دخل

الدكتور وبدا الشرح
سعديه اعده متغازه مش عارفه ايه

السبب
سعديه : يادى اليوم لاسود ايه الدكتور

المهبب ده ده ميت اربع مرات جبل كده وجاى يموت الخامسه هنا فى وشنا

بت يا جنى انتى فاهمه حاجه
جنى : يا ستى ده كله فى الكازوزه محاضره وهتعدى

سعديه : كازوزه الله على ده تعليم انا عارفه ايام بيبسى وسفن اب كمان

بت يا ندى انتى فاهمه حاجه
ندى : والله يا سعديه مش فاهمه اوى بس يلا نبقى نزاكر احنا من الكتاب وخلاص

سعديه : لا والله انا معرفش كده اما يشرح

كويس اما يتهبب يموت ولا يشوفله جبر جبل اما الجبور تغلى وتبجى بفلوس

جنى : ما تسكتبى بقى صدعتينى وخلاص عامله فيها عالمه يعنى هتطلعى احمد زويل ياختى

سعديه : والله انا فى محاضره ومش عايزه اازيكى يا كلبه

جنى : انا كلبه

سعديه : ايوه كلبه فعلا كلبه

جنى : طيب انا هوريكى يا انتى

الدكتور شافهم طبعا وهمه عمالين يرغوا وشادين مع بعض

الدكتور : هو فيه ايه انتوا لتنين اقفوا قلولى فيه ايه

سعديه : بصوت واطى يادى النيله هو ميت اصلا ردت فيه الروح علشان يشوفنا انا جولت انها ايام طين وهباب

جنى : انا معملتش حاجه يادكتور هى الى بتتخانق معايا

الدكتور: من غير سبب يعنى

سعديه : لا يا دكتور بسبب

هى بتجلى انها مش فاهمه منك حاجه خالص وانا علشان بكن لحضرتك كل حب وتجدير ما
استحملتش انها تتكلم

عليك فا زعجتلها وجولتلها

الدكتور نابغه من نوابغ الزمن فلته مفيش منه اتنين

الدكتور: شكرا يا بنتى ربنا

يحميى
سعديه : بصوت واطى وياخدك جول امين

جنى : دى كدابه يا دكتور دى هى الى بتقول كده

الدكتور : اخرسى واخرجى بره

سعديه فرحانه طبعا وجنى بتطرد بره خرجت جنى وبعد اما خلصت المحاضره راحوا
سعديه وندى وميدو

الكافتريا كانت هناك جنى

جنى : على فكره انا مش هعديلك الى حصل ده انتى متعرفيش انا بابا مين وخالوا يبقى مين

سعديه : اهدى يا حجه انتى انا ما بتهددش

اهدى كده واجعدى خديلك سندوتش ولا كوبايه عصير تهدى اعصابك
ميدو : هى بتهرج معاكى معلش يا جنى محصلش حاجه

جنى : يعنى انت عجبك الى حصل ده

ندى : معلش بقى

سعديه: بصى يا با انتى اوعى تانى تجولى

بابا ولا خالى خلخل نيبانك وكسر دروسك ياختى
ميدو: ما خلاص بقى يا سعديه هو فيه ايه

ندى وميدو هدوا الموقف وانتهى اليوم وهمه ماشيين جنى ندهت على ميدو

جنى : ميدو

ميدو : نعم يا جنى

جنى : انا عايزاك فى حاجه مهمه اوى

ميدو : طيب قولى يا جنى

جنى : لا يا حبيبى ماينفعش هنا انا اشوفك فى النادى بقى اخر النهار

ميدو: اوك بس انتى مش تتاخرى

جنى : اوك يلا باى

هنشوف بقى بكره هى جنى عايزه
ميدو فى ايه وشكلها الاحداث هتطور
والموضوع هيكبر

[size=25]الحلقه الخامسه عشر

وجه معاد المقابله واتقابلوا
جنى وميدو فى النادى

جنى : ميدو انت بتحبنى
ولا لا

ميدو : طبعا يا جنى يا حبيبتى ليه بتسالى كده

جنى : اصل انا الفتره الى فاتت دى لقيتك مهتم بسعديه دى فكرت انك بتحبها

ميدو : انا احب
سعديه لا سعديه دى زى اختى وكمان سعديه م دماغى خالص
جنى : طيب يبقى لازم نعمل خطوبه

ميدو : مش دلوقتى يا جنى بلاش
استعجال احنا لسه فى اول الطريق
جنى : بصراحه كده بابا عايز يجوزنى *** صاحبه معتبرنى سفقه من سفقاته وانت لازم تيجى تخطبنى

ميدو : مش عارف يمكن بابا ميوافقش

جنى: انت لو بتحبنى هتقنعه اتصرف بقى

ميدو : حاضر هتصرف

ميدو رجع البيت وكلم باباه فى
الموضوع ميدو طبعا
دلوعه ماما وبابا وافقوا من غير
اى نقاش وقالوا انهم هيروحوا يتقدموا لجنى تانى يوم وطبعا
ميدو اتصل بجنى وقالها وفرحت جدا وهمه لتنين مش راحوا الجامعه تانى يوم وندى وسعديه كانوا قلقانين عليهم

ندى : هو ميدو وجنى مجوش ليه

سعديه : معرفش يختى يمكن يكوانوا متواعدين وراحوا يصيعوا فى اى مكان

ندى : تصدقى بجد انا شاكه انهم كانوا متواعدين بجد لانهم امبارح
اعدوا يتكلموا واحنا
مروحين

سعديه : الهى يكون طسهم قطر
ولا اتوبيس همه لتنين ونرتاح منهم
ندى : يا شيخه حرام عليكى استنى اما يجوا بكره ونعرف فيه ايه

سعديه : قلبى مش مطمن ربنا يستر

سعديه وندى قضوا يومهم زى
العاده ومشيوا وجم
تانى يوم طبعا دخلت سعديه لقت
نص شباب وبنات الجامعه واقفين مع جنى وميدو وبقلولهم الف
مبروك

سعديه ندهت على ندى وبتسالها

سعديه : ندى هو فيه ايه

ندى: تعالى باركى لميدو وجنى

سعديه : ليه همه كسبوا الدورى

ندى : اتخطبوا لبعض

سعديه جاتها حاله زهول وصمت
فضلت ساكته ندى تكلمها وهى مش مركزه معاها خالص
ندى : سعديه سعديه مالك

سعديه : لا مفيش مصدعه شويه

ندى : طيب تعالى باركيلهم

سعديه : ماشى

راحت سعديه تباركلهم الهانم جنى
طبعا مش لازم تعدى اليوم على خير
سعديه : الف مبروح يا جنى الف
مبروك يا ميدو

ميدو : الله يبارك فيكى يا قمر عقبالك

جنى : عقبال يا سعديه شفتى ميدو جابلى ايه

سعديه : حلو

جنى : حلو ايه ده يجنن انتى ما بتفهميش فى الزوق ولا ايه

سعديه : لا بتفهمى انتى ياختى

جنى : طبعا انتى اخرك
دبله صفيح من ام ربع جنيه ويجيبهالك واحد فلاح من عندكوا

سعديه : يا مسهل يا رب ده يوم مفترج عليكى لمى نفسك انتى يا سحليه يا عصايه النقاريه

ميدو : جنى عيب كده بقى

ندى اخدت سعديه وراحوا الكافتريا هناك سعديه اعده ساكته خالص

ندى: سعديه هو مالك انهرده

سعديه : مالى ايه مفيش يا بت

ندى : لا ساكته وشكلك مش طبيعى
انتى زعلى اما عرفتى ان جنى وميدو اتخطبوا

سعديه : لا يا بنتى وهزعل ليه

ندى : اوعى تكونى بتحبى ميدو

سعديه : انا لا ميدو مين الى
احبه ده انا تعبانه وماشيه يلا سلام
سعديه روحت طبعا وهى مش فى حالتها الطبيعيه دخلت الاوضه وقفلت على
نفسها وبدأت تحاسب
نفسها وتقول

هو انا زعلت ليه كده هو انا
حبيته ولا ايه ــــــــــ لالالالالالالالالا احب مين ده عيل تافه ورمه
وملوش شخصيه ـــــــــــــ بس منكرش انى اتشديتلوا واعجبت بيه ـــــــــ لا
اعجلى يا سعديه ده
مش ليكى ــــــــــــــــ بس هو
طيب جوى ـــــــــ يا وجعه سوده ومهببه كانى حبيته بجد
ــــــــــــ يا بت اعجلى انتى جايه تتعلمى مش تحبى احترمى نفسك
وفضل حوار طويل بين سعديه
ونفسها بقى وبردو حست
انها حبيته واتشدت ليه يا ترى

هيحصل ايه بعد كده
[/size]

[size=25]الحلقه السادسه عشر

سعديه بقى بعد اما روحت بيت عمها حست انها مخنوقه ومدايقه ومش عارفه تعمل
اى حاجه خرجت لعمها واستاذنت منه انها تروح البلد عن اهلها تقعد 15 يوم تفك
عن نفسها وتسلم على امها وابوها واخواتها اصلهم وحشوها وفعلا عمها وصلها
لمحطه القطر وركبت سعديه وروحت بلدهم وبعد اما وصلت البيت وسلمت على ابوها
ومامتها واخواتها واعدت بقى تحكيلهم على مصر وكمان على الى شافته فى الرحله
وهمه مندهشين بقى وباباها
عمال يوصيها بقى
الحج سليمان ابو سعديه

الحج سليمان : بت يا سعديه تاخدى بالك من نفسك ومن شباب مصر دول علشان دول جولالات خشى ولا يخافوا ربنا اوعى حد يغويكى ويضحك عليكى

سعديه : يغوينى ايه يابا دول ولا يفرجوا حاجه عن البنات مستحيل ابص لحد فيهم متخافش يابا معاك راجل

الحج سليمان : عارف يا بتى وعلشان كده امنت عليكى وسبتك تسافرى تتعلمى وحدك
وفى اثناء الحوار دخل *** عمها الى بيحب سعديه وعايز يتجوزها اسمه محمدين

محمدين : السلام عليكم ازيكم يا جماعه

سعديه : فى سرها ( يا جاعدين يكفيكوا شر الجايين ابو الفصاد جه يادى اليوم لاسود ) اهلا يا محمدين

محمدين : ازيك يا سعديه يا بنت عمى نورتى البلد كيف احوالك

سعديه : الحمد لله يا محمدين كويسه

محمدين :ايه يا بنت عمى امتى امتحاناتك علشان نعمل فرحنا

سعديه : فرح مين انت يا ابو فرح اصوم اصوم وافطر على بصله ادى الى ناجص اخدك انت

محمدين : ليه يا سعديه هو انا بصله

سعديه : ايوه وبصله مصننه كمان ووبشراشير طويله وهبله ومعفنه وريحتها وحشه كمان

محمدين : عيب كده يا سعديه تشكرى يا بت عمى بس اعملى حسابك مش هتاخدى غيرى انا

الحج سليمان ابو سعديه اعد مش عاجبه الوضع
الحج سليمان : انتى يا بت مش هتاخدى غير *** عمك اخرسى مش هتاخدى غير محمدين

سعديه : ومالك يابا فرحان جوى كده وانت بتجول محمدين على اساس ان الدوبل مش محمد واحد اتنين فى بعض ولا على اساس انه رئيس الوزراء

الحج سليمان : انا جولتها كلمه وهشوف كلام مين الى هيمشى

وسابها وخرج هو ومحمدين واعدت هى ومامتها الست عطيات

الست عطيات : ايه يا سعديه التعليم خلاكى تعلى علينا يا بتى

سعديه : تعليم ايه ونيله ايه يا امه ده مش بيعرف الالف من كوز الدوره ولا حتى بيعرف يكتب اسمه

الست عطيات :ده *** عمك وعارك يا بتى

سعديه : على اساس ان انا الراجل وهو الست عارى وهلمه بس ياما علشان انا مش
ناجصه وكرهت البلد من بوزه الفجرى ده الى شبه الشبشب المجلوب ولو كلمه تانى
هسيب البلد وهمشى انهرده مش هبات فيها

الست عطيات : خلاص يا بتى انا سكت اهو بس انتى لازم تراجعى نفسك ربنا يهديكى

سعديه بقى اعدت هتموت ومش طايقه اى حد وبدأت تفكر
( محمدين مين ده الى هتجوزه انا كنت بقول محمد لا طلعلى محمدين واهو كمان
محمدج خطب البت ام سحلول الى اسمها جنى ربنا ياخدها وجنى يركبها ولا يعرفوا
يطلعوه منها بس انا مش ممكن اوافج على ابو الفصاد ده ولا يمكن اتجوزه ادى
الى ناجص اخد واحد جاهل وكمان فجرى وشه يجطع الخميره من البيت انا هجدى
ايامى دى على خير وعلى ما تاجى الاجازه اكون لجيت حل يلا اروح انام احسن من
وشهم )
ونامت سعديه وهنشوف الحلقه الجايه حصل ايه

يعينى عليكى ياسعديه
[/size]

الحلقه السابعه عشر

قضت سعديه الاجازه فى بيت اهلها وهى فى حيره مش عارفه تعمل ايه يا ترى
هتوافق على محمدين ور ترفضوا وكمان هى متقدرش توافق عليه علشان مش بتحبه
وكمان متقدرش ترفضه علشان اهلها وكمان مش عارفه تعمل ايه مع ميدو يا ترى
تصارحه بحبها ولا لا وهى شايفه انها غلط تقله وخصوصا ان هو خطب ومش صارحها
انه بيحبها وهى طبعا طول الوقت سرحانه وبتفكر ومش عارفه تعمل ايه وبعد
انتهاء الاجازه نزلت مصر علشان الامتحانات بعد اما وصلت راحت الجامعه تانى
يوم وقابلت ندى وحكتلها على كل حاجه

ندى : ياااااااااه يا سعديه كل ده فى قلبك وساكته طيب انتى ليه مش قلتى لميدو انك بتحبيه او صارحتيه كان ممكن ميخطبش جنى دى

سعديه : انتى مجنونه يا بت ولا ايه انا اصارحه لا كرامتى متسمحليش

ندى : الموضوع مش كده يا بنتى هو كان ممكن يفكر فيكى ويحبك

سعديه : انتى هبله والله يا بت ده بيحب العفريته الى اسمها جنى وهو اصلا مش بيفكر فيا ولا باجى على باله

ندى : بس انا لاحظت انه معملته ليكى مختلفه وكمان مهتم بيكى الفتره الى فاتت دى وكمان كان بيزعل جنى علشانك

سعديه : امال ايه الى خلاه خطبها تكونش سحراله ماهى جنى بحالها تلاجيها شغلت العفريت بتوعها وسحرتله

ندى : ههههههههه والله انتى فظيعه وده وقت تهريج يابنتى فكرى هتعملى ايه فى محمدين ده كمان

سعديه : والله ايم سوده ومش عارفه حاجه جال محمدين جال هو انا طايله محمد علشان اخد محمدين دى ايام هباب

ندى : بصى انتى قولى لاهلك لا واهتمى بميدو شويه يمكن يسيب الزفته دى ويهتم بيكى انتى

سعديه : الى اهم من ده كله الامتحانات جربت ولازم اهتم بيها

ندى : اه كده كويس بس لازم تتغيرى شويه علشان ينجذب ليكى ويحبك بقى

سعديه : اتغير ازاى بجى

ندى : يا بنتى انتى اجمل من جنى دى بالف مره لو اهتميتى بنفسك شويه وباستايل لبسك هتبقى قمر

سعديه : موافجه بس باحترام ومخلعش الحجاب

ندى : اوك نخرج بعد المحاضرات ونشوف هنعمل ايه

وبعد اما خلصوا المحاضرات نزلوا اشتروا شويه حاجات ولبس بقى وندى غيرت
استايل سعديه خالص وكمان خدتها الى بيوتى سنتر علشان تغير من شكلها ومظهرها
شويه
دخلت سعديه وهى مستغربه طبعا على الى بيحصل

سعديه : بت يا ندى ايه ده

ندى : بصى هنا هنعملك ميكب وهنظبطك شويه وهخليها تعلمك ازاى تحطى ميكب لنفسك وهشتريلك ميكب خاص بيكى

سعديه : بصى يا بت بلا ميكب بلا هباب الطين ده لا انا مش اغير فى خلجتى ياختى

ندى : يا بنتى مش هتغير فى خلقتك ولا حاجه بصى دى حاجات بسيطه وهاديه اوى بصى انا حاطه اهو واضح انى حاطه حاجه
سعديه : ايوه بس مش جوى

ندى : طيب هيبقى كده مش ظاهر

سعديه : بس جوليلها والنبى يبجى خفيف جوى مبحبش الهباب ده

ندى : لا هخليها تعلمك ازاى تحطى لنفسك علشان تعملى كل يوم لوحدك

علموا سعديه ازاى تحط ميكب هادى وكمان ازاى تغير لفه طرحتها للموضه وبعد ما
خلصوا الشوبنج واللفه الطويله دى روحت سعديه عند بيت عمها استغربوا طبعا
للوضع الى فيه سعديه بجد بقت زى القمر وهى قمر من الاول بس مكنتش مهتتمه
بنفسها

مرات عمها : ايه ده يا سعديه ايه الى انتى عملاه فى نفسك ده

سعديه : ايه يا مرات عمى شيفانى ماشيه على اربع رجلين ولا ايه ما انا زى مانا

مرات عمها : لا التغيير فى شكلك وفى لبسك انتى بقيتى قمر

سعديه : جمر بالستر يا مرات عمى ما انا جمر من زمان هو انتى حوله ولا ايه مكنتيش بتشوفى

مرات عمها: قمر اه بس بقيتى قمر 14

طبعا الكل معجب بسعديه وبالاستايل الجديد وسعديه كانت فرحانه بكده وطبعا
تانى يوم صحيت الصبح بدرى وعملت الى قالتلها عليه ندى وعملت الميكب الهادى
الجميل ولبست اللبس الجديد وعملت الطرحه زى ما علمتها وبقت جميله اوى وراحت
الجامعه اول اما دخلت
هنشوف الحلقه الجايه

[size=25]الحلقه الثامنه عشر

صوره سعديه فى الاستايل الجديد

[ندعوك للتسجيل في المنتدى أو التعريف بنفسك لمعاينة هذا الرابط]

اول اما دخلت سعديه الجامعه قابلت ميدو ميدو بيبصلها وبيشبه هى دى سعديه ولا لا
سعديه : صباح الخير يا محمد
ميدو : انتى سعديه صح

سعديه : ايوه سعديه يا ولا امال خيالها ولا ايه ولا يكونشالعفريت بتاعها

ميدو : ايه الى انتى عملتيه فى نفسك ده

سعديه : ماله يا ولا وحش ولا ايه
ميدو : وحش ايه ده انتى بقيتى قمر فى يوم وليله كده
سعديه : انا جمر من الاول بس انت الى ما بتشوفش
ميدو : ده انتى كنتى مدفونه فى كوم قش بس بجد بجد قمر
سعديه : خلاص يا ولا هتجعد تجول جمر كده للصبح ولا ايه المحاضرات هتخلص ومش هنحضر ولا وحده يلا نشوف البت ندى وندخل المحاضره
ميدو : اوك يلا بينا
راحوا طبعا خدوا ندى ودخلوا المحاضره وبعد اما خرجوا من المحاضره لقوا طبعا الهانم جنى مستنياهم فى الكافتريا ومحضرتش المحاضره
جنى : ازيكوا يا جماعه عاملين ايه
ميدو : الحمد لله انتى اتاخرتى ليه ومحضرتيش المحاضره
جنى : معلش راحت عليا نومه بقى لانى كنت سهرانه
سعديه : هو انتى فالحه غير فى كده
جنى : بتبص اوى لسعديه
هى مين دى
سعديه : ايه يا بت مش عارفه مين دى انتى انتصيتى فى نظرك
جنى : سعديه مش معقول ايه الى عمل فيكى كده يابنتى ده مش استايلك ليه تلبسى حاجه مش ليكى
سعديه : شكلك كده موتكك على يدى وجولتهالك الف مره مش احسن من الى انتى لبساه يا ام سحلول
ميدو : ليه يا جنى دى سعديه بجد بقت قمر بقت عسوله اوى
ندى : طبعا سعديه قمر من الاول بس هو تغيير بسيط
سعديه : اصل يا بتى همه مش بيشوفوا مش بيهتموا غير بالمظاهر وانا حبيت اثبتلهم انى احسن منهم بس بردو باحترامى
ميدو : طبعا يا سعديه بجد انتى قمر من غير حاجه
جنى : طبعا متنرفزه اوى من ميدو
ومالك كده بتقول قمر وانت بتبصلها اوى كده ليه تكونش معجب بيها
ميدو : ايه يا جنى الى بتقوليه ده اعقلى
جنى : لا مش هعقل وعندك سعديه اشبع بيها
سعديه : ايه يشبع بيها دى على اساس انى ساندوتش ولا برتوجاله انتى عيله معفنه وانا سيبالك المكان بالى فيه علشان مش ارتكب جنايه
ندى : ميدو روح صالح جنى بقى وانا هروح ورى سعديه اشوفها رايحه فين
ميدو : اوك قولى لسعديه متزعلش
ندى جريت ورى سعديه
ندى : سعديه استنى
سعديه : مش هستنى ولا حاجه
ندى : بت استنى شفتى الى حصل شكله الاخ وقع على جدور رقابته
سعديه : جدور ايه وعيدان ايه ده مش بيهمه غير المظاهر انا عايزاه يحبنى لشخصى لسعديه نفسها مش لشكلها
ندى : اصبرى يا ستى وحده وحده واحنا اهم حاجه دخلنا من الباب الى بيهتم بيه وبعد كده هنخليه يحب سعديه لشخصها
طيب اما نشوف
واثناء الحوار ميدو جه هو وجنى
ميدو : يا جماعه انا عازمكوا بعد بكره عيد ميلادى
طبعا هتيجوا كلكوا الى مش هيجى هزعل
سعديه : انا مش هروح عند حد ولا عيد ميلاد ولا اى حاجه انا هزاكر عليا امتحانات
ندى : يعنى انتى عليكى امتحانات واحنا لا تعالى معانى مش هتخسرى حاجه
سعديه : انا مش مستعده لكده
ندى : يا بنتى بكره الجمعه ويوم السبت هاجى اقضى اليوم كله معاكى ونروح انا وانتى عيد الميلاد سوى ويمكن يتغير حاجه افهمى بقى
ندى : ميدو خلاص ان شاء الله احنا جايين
ميدو : خلاص اوك بس لو مش جيتوا هزعل
وقضوا اليوم
وخلصوا محاضراتهم ورواحوا وجه يوم الجمعه الى سعديه اعدت تفكر فيه طول
اليوم يا ترى هتعمل ايه بكره وهتلبس ايه وهتتصرف ازاى وكان يوم طويل من
التفكير وجه يوم السبت ندى اتصلت بسعديه وقالتلها انا جايه علشان يجهزوا
لعيد الميلاد
ونشوف بقى حصل ايه الحلقه الجاااااااااااااااااايه
[/size]

» نكت تموت من الضحك